Saturday, September 8, 2012

The making of .. Leola Felton en Connie's Inn

Onderzoek wijst op nauwe banden met de Waller's en de Connie's Inn. 
Geheimzinnige pianiste geeft langzaam geheimen prijs. 
Hans Koert

 The making of .... Leola Felton reveals her secrets ( English) | The making of ... Leola Felton onthult haar geheimen ( Nederlandse) | The making of .... Leola Felton and Connie's Inn ( English) | The making of ... Leola Felton en Connie's Inn ( Nederlands)

Afgelopen jaar verscheen de laatste cd in de serie van vier dubbeldcd’s The Complete Hit of the Week Recordings, uitgebracht op het Amerikaanse Archeophone label – de kroon op 20 jaar onderzoek en verzamelen.  Het afgelopen jaar heb ik maandelijks teruggekeken op The Making of …..Eén van de bijzondere Duriumplaten, die boven water kwam, was een labelloze Duriumplaat, met een "radio"optreden van Leola Felton, een mysterieuze pianiste, die, afgaand op de gesproken tekst op de plaat, speelde in  Connie’s Inn …..

 Het labelloze Durium plaatje, wellicht opgenomen in Connie's Inn (NYC) ( foto: Ross Shore)

  Dankzij Robert Ford en Howard Rye, die een artikel publiceerden in Names and NumbersLeola Felton, A Forgotten Stride Pianist, zijn er onbekende feiten aan het licht gekomen – hoewel het artikel geen volledig uitgewerkte biografie geworden is, daarvoor is de informatie te fragmentarisch, is het nu toch mogelijk een beeld te vormen van Leola Felton tijdens haar opnamen begin jaren dertig, toen ze voor Durium de St. Louis Blues opnam.

 Connie's Inn aan de 2221 Seventh Avenue bij West 131st Street - New York City ( foto: nycago.org)

In een eerdere bijdrage, getiteld The making of … Leola Felton onthult haar geheimen, vertelde ik al over haar eerste jaren als pianist en arrangeur voor Fats Waller en Fletcher Henderson.  Vandaag probeer ik haar relatie met de Connie’s Inn handen en voeten te geven. Fletcher Henderson, zoals eerder gemeld, speelde met zijn Connie’s Inn Orkest een tiental maanden in de club  (eind november 1930 tot september 1931) en Fats Waller, die het stokje een paar zestal weken overnam vanaf september 1931, speelde ook tijdens de laatste maand van 1930 bij Fletcher Henderson.

Manhattan ( jaren dertig)

Leola Felton moet ergens eind jaren twintig naar New York City verhuisd zijn – we komen haar tegen bij een bijenkomst van de YWCA, 14 mei 1930, één van de oudste vrouwenorganisaties van de VS, nog steeds actief. Ruim een jaar later, november 1931, wordt ze genoemd als de organist tijdens de begrafenis van Luler R. Shepherd,  de grootmoeder van Fats Waller’s echtgenote Anita Rutherford, waarmee hij in 1926 getrouwd was. Maurice Waller, die een boek over zijn vader schreef, samen met Anthony Calabrese, was hun zoon. Het feit dat Leola gevraagd was om tijdens de begrafenisplechtigheid te spelen geeft aan dat ze op de één of andere manier bevriend geweest moet zijn met de Wallers.
Of Fats zelfs ook aanwezig was tijdens de plechtigheid heb ik niet kunnen vinden – hij was rond die tijd aan zijn laatste serie optredens bezig in Connie’s Inn.  Leola Felton moet in die tijd ook bij Connie’s Inn gewerkt hebben. De huisorkesten, zoals dat van Fletcher Henderson en Fats Waller moesten spelen tijdens de zgn. floor shows en ook bij de dinner dancing in de eetzaal – ik vermoed dat een huispianiste als Leola Felton in het dagelijkse programma een rol speelde tijdens de revue- en vaudeville optredens tussendoor  … Elke week trad het Connie’s Inn orkest van Fletcher Henderson live op voor CBS Network (WABC) en WMAQ. Misschien verklaart dit het gesproken woord op de plaat, dat lijkt opgenomen te zijn van een radio programma of althans de schijn wekt, dat het tijdens een liveoptreden gemaakt is: This is a Durium record. Again we bring you Leola Fenton from Connie’s Inn and this time she’s going to play for you her favorite number the St. Louis Blues …  Zou ze wellicht af en toe een rol gehad hebben in de live radio-uitzendingen?  De stem op de plaat suggereert in ieder geval dat Leola Felton eerder vastgelegd is op plaat of eerder opgetreden heeft voor de microfoon.  ………


 Hal Bakay ook wel Bacquet genoemd. (bron: Keepyouposted)

Leola Felton komen we weer tegen achter het orgel, eind november 1931, bij de begrafenis van Hal Bakay, ook wel bekend onder de naam Bacquet.  Dat is een heel verhaal, dat bij ons, vast en zeker met grote koppen op de voorpagina van De Telegraaf gestaan zou hebben en uitgemolken zou zijn in Story en Privé. Hal werd levensgevaarlijk gewond, nadat hij, 7 november 1931, tussen twee ruziënde collega’s gesprongen was, de welbekende pianist en componist Spencer Williams en Jesse Coleman, die woorden hadden over een danseresje, Consuella Harris, die door één van de twee  beschuldigd werd van een lesbische relatie met een andere, niet nader genoemde chorus girl. Hal sprong tussen beiden en dat werd hem door Spencer Williams niet in dank afgenomen. 
Na de voorstelling werd Hal thuis opgewacht door Spencer Wiliams die op Bakay instak met een mes …. Hal werd naar het ziekenhuis gebracht, waar hij, na een aantal dagen in coma, zonder zijn aanvaller te kunnen identificiëren, op 12 november overleed. Hal Bakay, 21 jaar oud, was een populair zanger, danser en emcee, zeg maar ceremoniemeester, in Connie’s Inn – een gerespecteerde vaudeville artiest, aan het begin van zijn carrière in de Leonard Harper revue, dat optrad in Connie’s Inn.  Tijdens de begrafenis, die uiteraard door de sensatiepers gevolgd werd, speelde Leola orgel. Aangezien de pers binnen niet welkom was, stel ik me voor, flitsten de camera’s toen Olive Blackwell-Bakay, de jonge weduwe, door emoties bevangen flauw viel en door een aantal vrienden naar buiten gedragen werd ……………  Die foto kennen we ……. Wetende dat Leola Felton ergens binnen achter het orgel moet zitten maakt dit een erg intrigerend plaatje – misschien is ze wel de “hoofdloze” vrouw in de deuropening, die de naar buiten gebrachte weduwe begeleidde …… Is dan niet geweldig .. zo dicht op het spoor van een  foto van Leola Felton te zijn? 

 Thomas Fats Waller ( 1904-1943)

 Trouwens, Howard Waters, één van de eersten die in 1960 schreef over de Hit of the Week vertelt over een gesponsord radioprogramma, The Durium Hours, dat begin 1930 moet zijn uitgezonden. Het enige wat ik er ooit van gevonden heb is dat Bert Lown’s Hotel Biltmore Music daarin gespeeld heeft, maar verder heb ik nooit een spoor dan dit radioprogramma gevonden. Het zou zomaar kunnen dat het mysterieuze plaartje met Leola Felton gebruikt werd om de Duriumplaat tijdens dit programma te presenteren – we weten het niet.  Zijn er verzamelaars, die kennis hebben over radioprogramma’s begin jaren dertig in New York en omgeving die me verder kunnen helpen met info over The Durium Hour?

Mrs. Olive Blackwell-Bakay, weduwe van Hal Bakay valt flauw tijdens begrafenis, kopte een krant ... Maar wie is de hoofdloze dame in de deuropening? (bron: Keepyouposted)

Bovenstaande foto geeft het gevoel nooit dichter bij Leola Felton geweest te zijn, dan met dit plaatje ..... die onbekende, raadselachtige figuur in de deuropening zou Leola Felton kunnen zijn - zeker is dat deze dame zojuist Leola Felton moet hebben horen spelen ...... Het zou mooi zijn als er ooit nog eens een foto van haar opdook .....

Hans Koert
Samensteller van de online Hit of the Week-Durium Discographies
keepswinging@live.nl | hitoftheweek@live.nl

Wie in het verleden duikt op zoek naar informatie over geheel vergeten personen, kan zich ontzettende verheugen op de kleinste vondsten.  Een onbekende Leola Felton, dook een aantal jaar geleden op als pianiste op een kartonnen Duriumplaatje en daar bleef het bij.  Dankzij een artikel in Names & Numbers weten we nu meer van haar, al willen we nog veel meer weten .... zoals haar rol in Connie's Inn of haar relatie met de Waller familie ..... En een foto zou natuurlijk helemaal mooi zijn ...... Een bijna-foto van haar maakt ons nu al blij .....

Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

No comments:

Post a Comment